Ποιός κάτοικος Παλλήνης διαφωνεί με τις παρακάτω σκέψεις;

Δημοσίευση από το νέο blog http://www.pa-pallini.blogspot.gr

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι Αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου-Ιουνίου 2014 μικρή μόνο σχέση θα έχουν με τις προηγούμενες αντίστοιχες εκλογικές διαδικασίες.

Οι Δήμοι όπως και κάθε θεσμός, κοινωνική ομάδα, επαγγελματική κατηγορία, άτομα υπέστησαν τις καταστροφικές συνέπειες της βαρβαρότητας των μνημονίων στη χώρα μας.

Τρομακτική μείωση εσόδων (-65%) σε τέσσερα χρόνια, απολύσεις προσωπικού, ιδιωτικοποιήσεις κοινωφελών δραστηριοτήτων, ασφυκτική εποπτεία από το κράτος όλων των ενεργειών τους. Δηλαδή, αδυναμία λειτουργίας των Δήμων και των Περιφερειών.

Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται, ήρθε τον Ιούνιο του 2010 και ο «Καλλικράτης» να συμπληρώσει την καταστροφική εξέλιξη για την αυτοδιοίκηση.

 

Με ένα μοναδικό για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα θεσμικό εξάμβλωμα πέτυχαν να μετατρέψουν τους δήμους σε συγκεντρωτικά, γραφειοκρατικά, αντιδημοκρατικά, αναποτελεσματικά διοικητικά όργανα κατ’ εικόνα και ομοίωση του κεντρικού ελληνικού κράτους!!!

Η ασθενική, αδύναμη αυτοδιοίκηση του 2009 καταλύεται την εποχή των μνημονίων και του «Καλλικράτη» και μετατρέπεται σε υπηρεσία της κεντρικής διοίκησης.

Στα πλαίσια αυτά η Δημοτική Αρχή Παλλήνης, τόσο στην φιλομνημονιακή της περίοδο (2010-2011) όσο και όταν ο κ. Ζούτσος υιοθέτησε αντιμνημονιακή ρητορική (2012-2013) ουσιαστικά «συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» της τρόικας και της κυβέρνησης.

·      Αύξησε τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς (+30%), τα τέλη καθαριότητας (15% για τους Παλληνιώτες και σχεδόν 100% για τους Ανθουσιώτες), προσάρμοσε προς τα πάνω τις τιμές των Αθλητικών και Πολιτιστικών Προγραμμάτων με αποτέλεσμα οι Δημότες μας να πληρώνουν από τα υψηλότερα τιμήματα σε σχέση με άλλους Δήμους σε περίοδο οικονομικής κρίσης και κοινωνικής ανέχειας.

·      Συνέχισε και ενίσχυσε σε επίπεδο Καλλικρατικού δήμου την παράδοση ενός κλειστού κυκλώματος εξουσίας που λειτουργεί με αδιαφάνεια και αντιδημοκρατικό τρόπο. Τα φαινόμενα διασπάθισης δημοσίου χρήματος που εμφανίστηκαν στη σχολική επιτροπή και το Δήμο με τη σιωπηρή αποδοχή και την πολύ καθυστερημένη αντίδραση του κ. Ζούτσου είναι φυσικές συνέπειες αυτού του τρόπου διαχείρισης.

·      Η καλλιέργεια χαριστικών, τοπικιστικών αντιλήψεων στις τρεις περιοχές με περιφρονητικές αναφορές στην Παλλήνη και την Ανθούσα, το «χάιδεμα αυτιών» στους Γερακιώτες έχουν ήδη διαμορφώσει ένα βαρύ κλίμα.

·      Τέλος, η μετατροπή του Δημοτικού Συμβουλίου σε επικυρωτικό όργανο των αποφάσεων που λαμβάνονται στο κλειστό κύκλωμα εξουσίας, οι φραστικές επιθέσεις σε όποιον τολμά να αντιδράσει από την αντιπολίτευση, η ρήξη με τους εργαζόμενους του Δήμου και η ουσιαστική περιφρόνηση των συλλογικών φορέων, συμπληρώνουν το γκρίζο τοπίο του Δήμου Παλλήνης.

Στην περίοδο βαθιάς κρίσης που περνάμε, η Δημοτική Αρχή και ο δήμαρχος πρέπει να είναι οι τοπικοί ηγέτες που θα οργανώσουν την κοινωνική αλληλεγγύη, την ουσιαστική συμπαράσταση στους Δημότες μας που πλήττονται οικονομικά, την προστασία των κοινόχρηστων χώρων από το τσιμεντάρισμα (π.χ. Λόφος. Κεραίας), την συντήρηση και αναβάθμιση των κοινωφελών δράσεων (βλ. στοιχεία-παιδικοί σταθμοί, αθλητισμός, πολιτισμός κ.ά.).

Όμως όλα αυτά όχι ως φιλανθρωπική δραστηριότητα (βλ. Κοινωνικό Παντοπωλείο), αλλά ως κοινωνικές ενέργειες που θα συνεγείρουν τις τοπικές μας κοινότητες.

Δίπλα στις παραδοσιακές λειτουργίες του δήμου, σήμερα έχουμε ανάγκη την αλληλεγγύη, την οργάνωση συλλογικής αντίδρασης σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο, για να αντέξουμε και να καταφέρουμε να διαμορφώσουμε ένα νέο μοντέλο οργάνωσης της τοπικής κοινωνίας, του Δήμου μας, ανοικτό, δημοκρατικό, αποτελεσματικό για τους Δημότες.

Η παραδοσιακή λογική των Δημάρχων, δημοτικών παραγόντων με τα ρουσφέτια, τις προσωπικές «μικρές» εξυπηρετήσεις, την αδιαφάνεια, τις πολιτικάντικες πρακτικές πρέπει να αποδοκιμαστεί και να καταδικαστεί. Είναι αυτές που οδήγησαν την κοινωνία μας στην καταστροφή, είναι αυτές που γεννούν φασιστικά εκτρώματα και δημιουργούν φόβους για το μέλλον.

Εδώ στη γειτονιά μας, στην πόλη μας οφείλουμε να δράσουμε συλλογικά να ανατρέψουμε το κατεστημένο και να ανοίξουμε νέους δρόμους, εμείς οι πολίτες-δημότες, χωρίς κομματικές παρωπίδες και ψάξιμο σωτήρων. Με σαφή κατεύθυνση, με την πεποίθηση ότι η κρίση πρέπει να οδηγήσει σε μια προοδευτική ανατροπή. Τώρα είναι ο χρόνος και η ευκαιρία. Αυτές, στις εκλογές (Μάιος 2014) μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε αφετηρία για μια μεγάλη ριζοσπαστική αλλαγή. Το έχουμε ανάγκη...