Ο ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ (ΠΑΠΑΤΣΑΡΟΥΧΑΣ)
θέτει υποψηφιότητα για θέση δημοτικού συμβούλου στον Δήμο Παλλήνης με
την "ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ για έναν άλλο Δήμο", του Απόστολου Βολιώτη.
Γ Ι Α Τ Ι;
Είναι αλήθεια και το πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί, καλό είναι να απέχουν από την τριτοβάθμια πολιτική διαδικασία. Αυτή της "εφαρμοσμένης πολιτικής". Έτσι κι αλλιώς, όντας δημιουργός, είναι βαθιά πολιτικό ον κανείς, οπότε καμία δουλειά δεν έχει με τις "θέσεις", τα "αξιώματα" και τους "τίτλους".
Χρέος του δημιουργού ήταν πάντα και παραμένει η αισθητική, ηθική, δίκαιη, πνευματική παρέμβαση στις κοινωνίες με σκοπό την βελτίωση της ευρύτερης κοινωνικής συνθήκης. Την πίστη στον άνθρωπο και τις δυνάμεις του, την πρόταξη της γνώσης και της ευγένειας σε καθημερινό επίπεδο.
Εδώ και χρόνια, μας έχουν πνίξει τα σκατά. Κάθε έννοια δικαίου, ήθους, ισονομίας, ισοπολιτείας στην πατρίδα μας έχει κατακρεουργηθεί από τους "επαγγελματίες" της πολιτικής.
Η τέχνη "περισσεύει". Η εκπαίδευση των παιδιών μας αγκομαχάει στα ασφυκτικά κλειστά πλαίσια της αναπαραγωγής υπαλλήλων-εξαρτημάτων των νεοφιλελεύθερων μηχανισμών.
Πιστεύω ότι σε τέτοιες ακραίες και κορυφαίες στιγμές της κοινωνίας, ο καλλιτέχνης-δημιουργός είναι εκείνος που οφείλει να δώσει όραμα, να γονατίσει δίπλα στον σαστισμένο συνάνθρωπο και να του προσφέρει το χέρι που χρειάζεται.
Και μέσα από την τέχνη του, αλλά και αποκλείοντας με την προσωπική του παρουσία από κάθε κέντρο λήψης αποφάσεων όλα εκείνα τα τυχάρπαστα σκουπίδια που έχουν προδώσει κάθε έννοια ανθρωπισμού, ευγένειας, κοινωνικής ισορροπίας, πολιτισμού με την συμμετοχή τους στους μηχανισμούς και στα κέντρα λήψης των αποφάσεων που αφορούν το σύνολο.
Πιστεύω επίσης, ότι αν θέλουμε να πετύχουμε ουσιαστικές αλλαγές σε όλα τα παραπάνω, πρέπει αρχή να κάνουμε μέσα από τις μικρότερες τοπικές κοινωνίες όπως αυτή στην οποία εδώ και χρόνια κι εγώ ζω. Παλλήνη, Ανθούσα, Γέρακας.
Γι' αυτό λοιπόν.
Γ Ι Α Τ Ι;Είναι αλήθεια και το πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί, καλό είναι να απέχουν από την τριτοβάθμια πολιτική διαδικασία. Αυτή της "εφαρμοσμένης πολιτικής". Έτσι κι αλλιώς, όντας δημιουργός, είναι βαθιά πολιτικό ον κανείς, οπότε καμία δουλειά δεν έχει με τις "θέσεις", τα "αξιώματα" και τους "τίτλους".
Χρέος του δημιουργού ήταν πάντα και παραμένει η αισθητική, ηθική, δίκαιη, πνευματική παρέμβαση στις κοινωνίες με σκοπό την βελτίωση της ευρύτερης κοινωνικής συνθήκης. Την πίστη στον άνθρωπο και τις δυνάμεις του, την πρόταξη της γνώσης και της ευγένειας σε καθημερινό επίπεδο.
Εδώ και χρόνια, μας έχουν πνίξει τα σκατά. Κάθε έννοια δικαίου, ήθους, ισονομίας, ισοπολιτείας στην πατρίδα μας έχει κατακρεουργηθεί από τους "επαγγελματίες" της πολιτικής.
Η τέχνη "περισσεύει". Η εκπαίδευση των παιδιών μας αγκομαχάει στα ασφυκτικά κλειστά πλαίσια της αναπαραγωγής υπαλλήλων-εξαρτημάτων των νεοφιλελεύθερων μηχανισμών.
Πιστεύω ότι σε τέτοιες ακραίες και κορυφαίες στιγμές της κοινωνίας, ο καλλιτέχνης-δημιουργός είναι εκείνος που οφείλει να δώσει όραμα, να γονατίσει δίπλα στον σαστισμένο συνάνθρωπο και να του προσφέρει το χέρι που χρειάζεται.
Και μέσα από την τέχνη του, αλλά και αποκλείοντας με την προσωπική του παρουσία από κάθε κέντρο λήψης αποφάσεων όλα εκείνα τα τυχάρπαστα σκουπίδια που έχουν προδώσει κάθε έννοια ανθρωπισμού, ευγένειας, κοινωνικής ισορροπίας, πολιτισμού με την συμμετοχή τους στους μηχανισμούς και στα κέντρα λήψης των αποφάσεων που αφορούν το σύνολο.
Πιστεύω επίσης, ότι αν θέλουμε να πετύχουμε ουσιαστικές αλλαγές σε όλα τα παραπάνω, πρέπει αρχή να κάνουμε μέσα από τις μικρότερες τοπικές κοινωνίες όπως αυτή στην οποία εδώ και χρόνια κι εγώ ζω. Παλλήνη, Ανθούσα, Γέρακας.
Γι' αυτό λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου