Μνημονιακή πολιτική και όψιμη φιλολαϊκή ρητορεία
ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
Η τρικυμία που κλυδώνισε φέτος το Σεπτέμβριο τη
δημοτική αρχή του Δήμου Παλλήνης ήταν φυσικό επακόλουθο της προσπάθειας ενός
συστημικού δημάρχου (που στηρίχθηκε επικοινωνιακά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό
του 1ου Μνημονίου), του κ. Αθ. Ζούτσου, να μεταλλαχθεί σταδιακά σε προσεκτικό
και ήπιο αντίπαλο της δημοσιονομικής προσαρμογής, φυσικά μόνο στα λόγια
και εντός των θυρών.
Από την αρχή της θητείας του ο Δήμαρχος της πόλης και
οι στενοί συνεργάτες του εφαρμόζουν πιστά την πολιτική των μνημονίων. Ήδη από
την ημέρα που αποφασίστηκε να εξομοιωθούν τα δημοτικά τέλη και κάθε
ανταποδοτικός πόρος προς τα πάνω και να πλησιάσουν εκείνα της Δ.Ε. Γέρακα,
φάνηκαν οι προθέσεις.
Ακολούθησε μια περίοδος ακόμη πιο πιστής εφαρμογής της
δημοσιονομικής προσαρμογής που πρόσταζαν τα μετέπειτα μνημόνια και οι βουλές
του εκάστοτε υπουργού των Εσωτερικών με ταυτόχρονη ψιθυριστή κριτική ενώπιον
των δημοτών. Παράλληλα, οι αναθέσεις προμηθειών, η ψηφοθηρική χρήση της
κοινωνικής πολιτικής, η έλλειψη σταθερού και ουσιώδους ελέγχου από όλους
τους συνδυασμούς της αντιπολίτευσης και κυρίως της ήσσονος, ιδίως την πρώτη
διετία, τα πάρτι των τρωκτικών που ξεκίνησαν με το καλημέρα και τα λάθη
τακτικής (REDS κ.ά.) έφεραν το Δήμο Παλλήνης
σε πρώιμο στάδιο ασφυξίας.
Φυσικό επακόλουθο ήταν να χαθεί ο έλεγχος και να
καταστεί ο νυν Δήμαρχος θεατής των εξελίξεων αυτή την τελευταία περίοδο πριν
από τις εκλογές και επικίνδυνος για το μέλλον της πόλης εάν και εφόσον
επανεκλεγεί.
Το ίδιο μονοπάτι ίσως ετοιμάζεται να διαβεί και
η πολυδιασπασμένη μείζων αντιπολίτευση, του κ. Παναγιώτη Μερτύρη.
Σταχυολογούμε: Με παρέμβασή του, ο κ. Μερτύρης αναζητεί εναγωνίως τους νέους και
άφθαρτους. Ισχυρίζεται ότι «το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο φαίνεται ότι
δεν συγκινεί πια», αλλά και ότι «οι ΟΤΑ έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες
περικοπές κατά την εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής». Σαν
να μην είναι οι έννοιες μνημόνιο και δημοσιονομική προσαρμογή ταυτόσημες. Και
στηρίζει την πρότασή του για την πόλη σε ένα παίγνιο με τις λέξεις,
παραγνωρίζοντας ότι αυτού του είδους η κοροϊδία καταστρέφει τη χώρα εδώ και
δεκαετίες. Ψάχνει τους νέους και άφθαρτους υπηρέτες αυτής της πολιτικής για
να ξεγελαστεί ο κόσμος την επόμενη πενταετία.
Σε
άλλη παρέμβαση, ο αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης και στέλεχος
της παράταξης του κ. Μερτύρη, ο κ. Νεκτάριος Καλαντζής, παρουσιάζει το σχέδιό
του για τους μελλοντικούς ποδηλατοδρόμους της πόλης μας, παίρνοντας τη σκυτάλη
από τη χρυσαυγίτικη κριτική για κακοτεχνίες στους (πανάκριβους) ποδηλατοδρόμους
του κ. Ζούτσου.
Πέραν
του ότι η Ανθούσα και ο Γέρακας έχουν μείνει χωρίς Προαστιακό, απαραίτητο
συμπλήρωμα των ποδηλατοδρόμων, και πέραν του ότι το ποδήλατο και τα ΜΜΜ
χρειάζονται έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για να αποφευχθεί το ράβε-ξήλωνε, ο κ.
Καλαντζής δεν εξηγεί από ποιο μνημονιακής κοπής Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ή
άλλων πόρων θα βρεθούν τελικά τα χρήματα για να γίνουν πράξη τα οράματα.
Η κοινωνία των πολιτών (οι
πολίτες δηλαδή που στέκονται κριτικά και απόμακρα από το πελατειακό πολιτειακό
σύστημα, όντας αποκλεισμένοι από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και από τη
διανομή των ψιχίων και των προνομίων) περιμένει από όλους την απάντηση
στο ερώτημα, εάν τελικά η δημοσιονομική προσαρμογή στέκει εμπόδιο στην ανάπτυξη
και τη λειτουργία των πόλεων.
Όσο
οι διεθνείς τοκογλύφοι λυμαίνονται τη χώρα, δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε
όσους μας πούλησαν και εξακολουθούν να μας πουλάνε όνειρα μέχρι να τους
ψηφίσουμε και μετά λουφάζουν στους θώκους της εξουσίας λέγοντάς μας σαν πιστά
στρατιωτάκια, ότι λεφτά υπήρχαν στο ΠΔΕ ή στο ΕΣΠΑ,
Α, αλλά, φευ!, πλέον δεν
υπάρχουν.2/10/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου