Η Αριστερή Προοπτική για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Οι εκλογές για την αυτοδιοίκηση τον Μάιο του 2014,με απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (2010) ταυτίζονται με τις ευρωεκλογές δημιουργώντας έτσι ένα καινούργιο πλαίσιο για τη διεξαγωγή τους.

Τα κεντρικά πολιτικά προβλήματα και η κομματική αντιπαράθεση, θα επισκιάσουν την ιδιαίτερη συζήτηση για την αυτοδιοίκηση. Ουσιαστικά ακυρώνουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους, δυσκολεύουν τη διαμόρφωση συνδυασμών στη βάση των τοπικών ιδιαιτεροτήτων και την έκφραση ανεξάρτητων τοπικών αυτοδιοικητικών κινήσεων.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ τάσσεται υπέρ της διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών, στο μέλλον, σε χρόνο ανεξάρτητο από οποιαδήποτε άλλη εκλογική διαδικασία. 

Με δεδομένη όμως, την ειλημμένη απόφαση για διεξαγωγή τους τον Μάιο του 2014, η συζήτηση και η αντιπαράθεση γύρω από τα προβλήματα της αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να αγνοήσει τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα της περιόδου.

Ο λαός καλείται σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο να εκλέξει νέες τοπικές και περιφερειακές αρχές, μέσα σε ένα ζοφερό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από τις επιπτώσεις της κρίσης σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.

Αυτές οι εκλογές πρέπει να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα αλλαγής, αλλαγής των πολιτικών που έχουν εκτινάξει την ανεργία στο 30%, έχουν αποδιαρθρώσει το κοινωνικό κράτος και έχουν διευρύνει την φτώχεια και την ανέχεια, πρέπει να πουν το μεγάλο όχι στις πολιτικές των μνημονίων και στους πολιτικούς εκφραστές τους. Η ψήφος στις κάλπες των ευρωεκλογών, των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών δεν μπορεί παρά να είναι ΕΝΙΑΙΑ. Ψήφος αλλαγής σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.

Από αυτές τις εκλογές πρέπει να εκλεγούν τοπικές και περιφερειακές αρχές, ικανές να μετατρέψουν τους δήμους και τις περιφέρειες σε μοχλούς ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, να δώσουν την εικόνα ότι βλέπουν τους κατοίκους των περιοχών ως πολίτες και όχι ως πελάτες συμφερόντων, να διαμορφώσουν ένα προστατευτικό πλαίσιο για τις χειμαζόμενες τοπικές κοινωνίες, ενισχύοντας δομές συμμετοχής, αλληλεγγύης και δικτύωσης.

Οι σημερινές συνθήκες επιβάλλουν για την αυτοδιοίκηση μια μεγάλη αλλαγή. Αλλαγή στον τρόπο προσέγγισης της αυτοδιοίκησης από τις μέχρι σήμερα πρακτικές που λίγο διέφεραν από τις πρακτικές ενός φθαρμένου πολιτικού συστήματος.

Η αυτοδιοίκηση, δεδομένων των λειτουργικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει, με την εφαρμογή των πολιτικών περικοπών και λιτότητας, πρέπει να αποδείξει την επάρκεια της ως βαθιά δημοκρατικός, διοικητικός, πολιτικός και κοινωνικός θεσμός που είναι πιο κοντά στον πολίτη, που αφουγκράζεται με άμεσο τρόπο τα προβλήματα και τις ανάγκες του.

Σήμερα η αυτοδιοίκηση:

• έχει υποστεί ένα σοβαρό πλήγμα από την εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών. Περικοπή πόρων, αφαίρεση αρμοδιοτήτων (δημοτική αστυνομία), υφίσταται έντονα τα σημάδια της νεοφιλελεύθερης επίθεσης με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης μιας σειράς άλλων υπηρεσιών (καθαριότητα, κοινωνικές δομές κλπ). Η αυτοδιοίκηση δηλαδή δέχεται μια επίθεση απομείωσης του ρόλου της που δεν έχει συμβεί ποτέ στα χρόνια της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.
• ασφυκτιά από το βάρος των ελέγχων του ελεγκτικού συνεδρίου, που υπερβαίνουν τις συνταγματικές επιταγές και προβαίνουν σε ελέγχους σκοπιμότητας, παρεμβαίνουν δηλαδή στην πολιτική που ασκούν οι Δήμοι. Από την άλλη δεν έχει αναπτυχθεί ένα κίνημα χειραφέτησης του χώρου, ώστε η ίδια η αυτοδιοίκηση με τους δικούς της μηχανισμούς να ελέγχει, να αναπτύσσει την διαφάνεια και να προστατεύει τον χαρακτήρα της.
• διέρχεται μια σοβαρή κρίση στρατηγικής, που τόσο αναγκαία είναι στο σημερινό πολιτικό περιβάλλον.
• παραμένει δημαρχοκεντρική, οι θεσμοί δημοκρατίας και συμμετοχής αντιμετωπίζονται φοβικά από τα αιρετά σώματα, η συμμετοχή του πολίτη στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων δεν επιλέγεται ως κινητήρια δύναμη των τοπικών κοινωνιών για την ρύθμιση των τοπικών υποθέσεων, οι εξαιρέσεις που υπάρχουν απλώς επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, ενώ πρέπει με κάθε τρόπο να αναπτυχθεί ένας άλλος τρόπος εκλογής των οργάνων της αυτοδιοίκησης με βάση τη καθαρή και ανόθευτη απλή αναλογική και την έμμεση εκλογή δημάρχου και περιφερειάρχη από τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, αντίστοιχα.

Οι κυβερνητικές προθέσεις για την αλλαγή του τρόπου εκλογής των δημάρχων και των δημοτικών συμβούλων με χωριστές λίστες αποτελούν μια βαθιά αντιδημοκρατική εκτροπή, εισάγουν ένα ακραίο πλειοψηφικό σύστημα, ενισχύουν τον τοπικό παραγοντισμό και ακυρώνουν την όποια έννοια πολιτικού διαλόγου γύρω από τα πολιτικά προβλήματα των τοπικών κοινωνιών και των διακριτών προτάσεων για την επιλογή των καλύτερων λύσεων.

Στις σύγχρονες πόλεις συναντάμε ολοένα και περισσότερους ανέργους, πολίτες κάτω από το όριο της φτώχειας, άστεγους, οικογένειες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, συναντάμε την κοινωνική και οικονομική απαξία, την κατάθλιψη, την οργή και την αγανάκτηση.

Όλα αυτά πρέπει, για τις νέες αρχές των δήμων της χώρας, να αποτελούν τα βασικά εργαλεία για την ανασυγκρότηση ενός κινήματος αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής που δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί αν δεν στηριχθεί στην ενεργό συμμετοχή των πολιτών των Ελληνικών πόλεων.

Η αυτοδιοίκηση έχει, ως θεσμός, πολλαπλούς ρόλους μέσα από την ανάπτυξη των οποίων μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις:

Είναι πολιτικός θεσμός και έτσι πρέπει ενεργά να συμμετάσχει στο κίνημα για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών που απομειώνουν και ακυρώνουν το ρόλο της, είναι σήμερα περισσότερο από αναγκαίο η αυτοδιοίκηση να χαράξει μια νέα στρατηγική, ένα νέο καταστατικό χάρτη που να υπερασπίζεται την αυτοτέλεια της από την κεντρική διοίκηση και να κατοχυρώνει την αυτοδυναμία της.

Είναι κοινωνικός θεσμός, ο μόνος που μπορεί με σαφείς πολιτικές να σταθεί αρωγός στις χειμαζόμενες, από την ανεργία, την νέα φτώχεια και την απαξίωση του κοινωνικού κράτους, κοινωνίες και να δώσει ένα νέο στίγμα ανάπτυξης πολιτικών αλληλεγγύης, συνοχής και κοινωνικής δικτύωσης, μέσα από συγκεκριμένες δράσεις και πολιτικές.

Είναι διοικητικός θεσμός, ο μόνος που μπορεί να δώσει το στίγμα του διοικητικού εκσυγχρονισμού, της αντικειμενικής και χωρίς τις πελατειακές νοοτροπίες, εξυπηρέτησης του πολίτη, να αντιμετωπίσει την γραφειοκρατία, να δημιουργήσει νέους θεσμούς αποφασιστικής συμμετοχής των πολιτών στην διαδικασία λήψης όλων των αποφάσεων στα συλλογικά όργανα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Είναι αναπτυξιακός θεσμός, ο μόνος που μπορεί να οραματιστεί και να κάνει πράξη την τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη, να διαχειριστεί επαρκώς, μέσω σύγχρονων μονάδων προγραμματισμού τις πιστώσεις του ΕΣΠΑ, χωρίς την ρουσφετολογική ανάμιξη της κεντρικής διοίκησης, να θέσει σε ένα κοινό προγραμματικό και κανονιστικό πλαίσιο για την αξιοποίηση επενδυτικά των πλουτοπαραγωγικών πόρων των περιοχών, για να αναπτυχθούν οι τοπικές οικονομίες και να ενισχυθεί η βάση της απασχόλησης.

Τέλος η κρίση του σύγχρονου κράτους και η νεοφιλελεύθερη επέλαση επιβάλλει την διατύπωση μιας άλλης πρότασης, ενός άλλου οράματος για την οργάνωση του κράτους και του δημοκρατικού προγραμματισμού, που να στηρίζεται στις αρχές της αποκέντρωσης με αυτοδιοίκηση τοπικά και περιφερειακά. Αυτό επιβάλλει αφενός μεν την κατάργηση των αποκεντρωμένων διοικήσεων, την μεταφορά μιας σειράς κρατικών αρμοδιοτήτων στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση και την διαχείριση του ΕΣΠΑ σε περιφερειακό επίπεδο.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ θα συμμετάσχει στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές υποστηρίζοντας σχήματα, δημοτικές κινήσεις και πρόσωπα που θα εκφράζουν την απαίτηση για αλλαγή πολιτικής, ανατροπής των πολιτικών του μνημονίου και θα ανταποκρίνονται σε ένα σαφές πλαίσιο ενίσχυσης του κοινωνικού χαρακτήρα και κοινωνικού ρόλου της αυτοδιοίκησης με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

• Προστασία και ενίσχυση του κοινωνικού και δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών που παρέχονται από την αυτοδιοίκηση προς τους πολίτες
• Επιλογή εργαλείων και δράσεων συμμετοχής των πολιτών σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας των δήμων
• Προστασία και μεγαλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της αυτοδιοίκησης από τις προσχηματικές επιλογές της διαθεσιμότητας και τις απειλές της περαιτέρω φτωχοποίησης .
• Ενίσχυση των δομών κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης με γνώμονα την ελάφρυνση των κοινωνικά και οικονομικά ασθενέστερων
• Επιλογές πολιτικών για την αντιμετώπιση της ανεργίας, ενίσχυσης, όπου είναι δυνατόν της απασχόλησης και των τοπικών αγορών.
• Ανάπτυξη μεθόδων εναλλακτικής διαχείρισης, με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος, της καθημερινότητας. Απορρίμματα, καινοτομία στην διαχείριση τους, ανακύκλωση, αξιοποίηση τοπικών πόρων για την παραγωγή εναλλακτικών ενεργειακών πηγών,
• Επιλογή πολιτικών που θα ενισχύουν και προωθούν δομές τοπικής πολιτιστικής και κοινωνικής δημιουργίας, με παράλληλη περιστολή των δαπανών για μεταφερόμενες πολιτιστικές εκδηλώσεις
• Προώθηση πολιτικών για την δημιουργία δομών που θα ενισχύουν την κοινωνική επιχειρηματικότητα και την κοινωνική οικονομία.
• Επιλογή πολιτικών που θα ενισχύουν τους αυτοδιοικητικούς μηχανισμούς ελέγχου στην διαχείριση των τοπικών υποθέσεων και πόρων, είτε εσωτερικά, είτε σε επίπεδο κοινωνίας με την καθιέρωση τοπικών δημοψηφισμάτων για την επιλογή μεγάλων έργων ανάπτυξης και ενίσχυσης των τεχνικών υποδομών των σύγχρονων πόλεων.

Όλα αυτά για

Ένα ηχηρό όχι στις μνημονιακές πολιτικές

Ένα ηχηρό ναι στην αλλαγή, στην αλληλεγγύη και την συνοχή

8 Σεπτεμβρίου 201